Vallen.. En huilend opstaan
Matthew is goed te pas, maar.. hij staat langs de tafel, en uit het niets valt hij,, eergister met zn wenkbrauw op de rand van de tafel, heel sneu, kan er niet na grijpen, net of hij zo een blackout krijgt, heeft te maken met de leukemie dat hij opeens valt. gisteren, stond hij heel vrolijk, en opeens, bam! met de zijkant van zn koppie weer op de tafel, en gisteren avond, uit het niets valt hij achterover.. ik vind dat zo zielig, en ik voel me ook zo schuldig, terwijl ik er niks aan kan doen want het gaat zo snel!
hij stond altijd heel stevig, kan echt merken dat hij een beetje slapjes begint te worden.
meneer heb aan de val op zn wenkbrauw een blauw oog over gehouden. zo sneu....
hij heeft er gelukkig opt moment geen last van..
zijn er moeders die ervaring hebben met vallen en stoten gell??
de chemo kuurtjes wat ik via de zonde moest geven, die drinkt hij nu zo op, hij hoeft het spuitje maar te zien, kekehhh zegtie dan, das lekker voor hem.. ik ben zo trots!
reacties (0)